zaterdag 28 december 2013

OBT 2013




Na de goede ervaringen van de laatste jaren mij ook dit jaar aangemeld voor de OBT versie door Toni georganiseerd in Tilburg. Alsnog de dank daarvoor. Tilburg is dan weer een relatief gemakkelijk te overbruggen afstand van 125 kilometer de vervolgens mbv de racefiets route via de fietsersbond werd uitgestippeld.  De heen reis ging met de wind tegen maar aangezien ik lekke rop tijd weg kon in de ochtend was dat geen probleem. Overnachtingen waren geregeld voor en na de tocht dus op deze manier drie dagen lekker fietsen. Helaas kwam ik wel een aantal kilometers onverhard tegen en obstakels die  voor een velo lastig te nemen waren. Genieten is het altijd weer op plaatsen waar je minder vaak komt. De rivierdijken zijn daar weer een mooi voorbeeld van. Rond 16.30 kwam ik lekker op tijd aan bij de scouting in Tilburg. In de avond was het gezellig met ca 20 slapers waarvan ik de meeste na zoveel jaar begin te kennen. Na een goede nachtrust was het tijd om richting het startpunt te rijden. Ca 80 man gingen deze tocht meerijden waaronder Johan Volkaert uit Belgie met een zoon en vriend. Johan had ik ontmoet met de Euro tour 2013. Knap om op dezelfde dag er naar toe te rijden de tocht te doen en weer naar huis.




De vriend had het wel erg moeilijk waaruit blijkt dat je toch wel enige conditie nodig hebt om een tocht van 220 + vol te maken. De dag beloofde wel stormachtig weer. Windkracht 7 bft met uitschieters naar 9. De ronde werd gereden met de klok mee richting het noorden waardoor we de eerste helft de wind volledig in de rug hadden. Betekende met twee vingers in de neus de eerst 30 km af leggen. Aansluitend begon het voor de pont over de Bergsche Maas te regenen. Nu bewees de kap weer zijn nut doordat je dan redelijk bekwaam er onder kan blijven zitten. Na de pont was er enige verwarring. De voorrijder was er niet meer en aangezien er in de eerste groep panne was geweest leek het even alsof dit de voorrijder was. Met de wind opzij ging het boven de 40 km/h. Daar bleek de wind voor een enkele velo teveel van het goede waardoor deze een tiental meters naast het pad terecht kwam. Gelukkig was er daar voldoende uitloop anders sta je er gekleurd op. In Heusden de appeltaart genuttigd waar het water nog behoorlijk uit de
lucht kwam vallen. Daarna via de Loonse en Drunense duinen weer retour na Tilburg. Al met al toch een geslaagde tocht. In de avonds opnieuw naar de scouting waar we gezamenlijk er een gezellig avond van gemaakt hebben. Met Georg En Kees afgesproken de volgende dag gezamenlijk terug te rijd. Aanvankelijk lag het in de bedoeling via Nieuwegein te rijden, nu werd de route omgelegd via Ede Wekerom Garderen. Voor mij 20 km langer maar wel veel leuker om in gezelschap terug te gaan.
In de nacht had het de beloofde 9 mm geregend. Door de bossen bij Drunen werd er op enkele plaatsen gevaren ipv gereden. Gelukkig bleef het niveau on der de voeten gaten waardoor de zaak redelijk droog gehouden kon worden. De social media zorgde er onderweg voor dat we in Echteld uitgenodigd werden op de koffie. Adriaan, zelf ligfietser,  volgde ons en bemerkte dat de route langs zijn huis liep. Onder weg nog wat malheur aan de fiets van Kees. Zelf ben ik daar va verschoond gebleven. Verder een heerlijke rit nu met het grootste gedeelte de wind in de rug.


Eerste sanitaire stop
 Na Garderen nog een kleine dertig kilometer naar huis waarna de OBT 2013 weer de geschiedenis boeken inging met een totaal van 345 kilometer.

Schakel controle bij Kees


Koffie drinken bij Adriaan





Winst op de bukkers

zondag 8 december 2013

Bikkel

De laatste weken zijn er natuurverschijnselen die uitgebreid in het nieuws komen omdat het de eerste keer van het seizoen is. Gaat het om de eerste nachtvorst van het jaar of wat overvloedige regenval dan wel weer storm. Zelfs een tweede storm is van grote nieuwswaarde.
Dat alles brengt mij er toe als ik de omstandigheden trotseer mijzelf in de categorie Bikkel te willen plaatsen. Van nature houd ik niet van winterse omstandigheden kou en narigheid zijn niet aan mij besteed en ik rijd dan ook liever cabrio dan met de regenkap. Ben ik eenmaal weer onderweg dan is dat met een paar kilometer wel verdwenen zo gauw ik mij weer heb warm gefietst.
Afgelopen vrijdag kwam het Bikkel gevoel sterk naar voor. Tussen Achterveld en Ederveen kwam er een flinke regenbui die even later overging in natte sneeuw. Onder de kap krijg je dan een fijn gevoel wie maakt mij wat totdat.... de fiets een dweilende beweging maakt. Deze beweging ken ik van een lekke band en al redelijk snel besefte ik dat de achterband aan de beurt was. Nou helpt Joe mij in de meeste gevallen dus ik bleef door fietsen. Helemaal met de gedachte dat ik begin november er nieuw schoeisel onder had gedaan met verse Joe erin dacht ik dat ik dat het gewoon goed moest komen. Helaas niets minder waar ik merkte al gauw dat de band nagenoeg leeg was. Daar ik weinig trek had in de natte sneeuw er uit te moeten zocht ik een plek die mij kon redden. Een kleine 500 meter verder stonden dichte naaldbomen waar ik er betrekkelijk droog uit kon komen. Niet veel later was de bui zelfs voorbij. Snel de band op druk brengen bleek niet te helpen, Joe was eruit gestroomd. Dan maar snel vervangen en 10 minuten later was ik weer op weg.
Op de terugweg kwam ik na Stoutenburg een race bukker tegen. Gebukt door het leven gaan is nog veel meer Bikkel zijn bedacht ik mij toen de man die ook duidelijk woon werk verkeer reed in de stromende regen richting huis ging. Daarbij reed hij een hoog tempo van rond de 30 km/h. Mijn conclusie is eigenlijk dat velomobilisten helemaal geen Bikkels zijn maar o.a. deze bukker zeker wel.
Thuis gekomen de band geplakt en weer geplaatst met Joe erin. 9 van de 10 keer gaat het tenslotte goed. De reserve binnenband ook gelijk maar in de fiets gedaan met Joe erin voor het geval dat. Geluk bij een ongeluk de Furious Fred heeft het doorrijden schijnbaar goed doorstaan terwijl de band nagenoeg leeg was.

zaterdag 30 november 2013

Lawaai aan linkerzijde lijkt gevonden



Al een aantal weken was ik aan het speuren waar het irritante lawaai vanaf de linkerzijde vandaan kwam. Elke zaterdag maar weer opnieuw zaken nakijken en / of loshalen om de oorzaak te vinden. Eerste gedachte was dat de vering hier de oorzaak was. Na het vervangen van de huidige veer door een zwaarder type was het geluid nog steeds prominent aanwezig.  Het vervangen van de veer was dan weer niet ingegeven door dat ik op zoek was na de herrie maar wel  na een tip van Mark, waarbij de bochten nu inderdaad sneller genomen kunnen worden. Tot op dit moment heb ik nog niet het kantelmoment gevonden, wat de uiteindelijke snelheid over een rotonde gaat worden hoop ik nog eens mee te maken zonder om te vallen.
Check op spelin kogelkop
Na  een aantal reacties op de blog en de meerdere keren van zoeken naar de oorzaak leek mij het meest waarschijnlijke dat de kogelkopjes de oorzaak van de herrie waren. Ik mijn zoektocht heb ik het grootste gedeelte van het frame onderzocht op eventuele scheuren, de verbinding van de body of deze los liet tot en met de veerpoot tot twee maal toe uit elkaar gehaald. Deze week van Ymte een viertal nieuwe kopjes gekocht. Er zitten er uiteindelijk wel meer maar vier stuks (2 links en 2 rechts) hadden axiaal voelbare speling. De twijfel was er wel doordat het geluid van links kwam en rechts geen probleem lijkt te hebben, terwijl hier ook de speling voelbaar was.
Voor het verwisselen van de kogel kopjes de sporing nagekeken met de laserwaterpasjes. In februari 2013 (http://questikel.blogspot.nl/2013/02/pitstop.html#comment-form) de sporing gesteld en nu 9000 km verder blijkt dat deze iets is verlopen. Waarschijnlijk te weinig om na te stellen ivm de spoed van de draad stang. Hier heeft Peter de Rond een mooie oplossing voor die ik er tzt ook maar eens op ga monteren. Na montage van de kogelkopjes heb ik weer het geluk dat deze exact goed staat, De merkstreepjes van de stelronde in februari zijn aan de bovenzijde nog duidelijk zichtbaar en blijkt ook hier de juiste stand te zijn. De opmerking van Marcel Tisseur of de lasers snel afwijkingen kunnen krijgen lijkt mij voorlopig bewezen te zijn dat dit niet het geval is. De resultaten zijn in ieder geval reproduceerbaar.  De volgende keer is het handig als ik de frequentie van de controle opvoer.Na het vervangen van de linkerzijde van twee kogelkopjes heb ik een proefrit van 8 kilometer gemaakt over een groot gedeelte klinker straat om te zien of het geluid verdwenen was. Dat bleek inderdaad het geval te zijn fiets was aangenaam stil geworden en over de klinkerwegen hoorde ik weer veel andere geluiden van o.a. het "blikkerige" carbongeluid. Mocht ik ooit de helften een keer moeten scheiden dan gaat hier ook een rubber lint tussen om de fiets stiller te maken.
Vraag blijft wel waarom het geluid links met versleten kogelkopjes hoorbaar was en rechts niet. Als er tzt herrie gaat komen  zal ik deze ook gaan vervangen, uiteindelijk heb ik ze al liggen.
Bovenste kruisjes oude stand februari gelijk aan nu met nieuwe kogelkopjes.




zaterdag 16 november 2013

Nog steeds lawaai vanaf linkerzijde

Een paar weken na het monteren van de nieuwe veren is er nog steeds of opnieuw de herrie aan de linkerzijde, hoogst waarschijnlijk komend vanuit het linker voorwiel.
Een aantal weken geleden de linker veerpoot gedemonteerd gehad om de zaak aan de binnenkant te bekijken. Daarbij beoordeelde ik de vettigheid nog steeds als voldoende, maar het geluid komt telkens wel terug. Wat opvalt is dat na montage het geluid voor korte tijd weg is maar binnen een half uur fietsen weer langzaam terug komt.
Na dat ik drie weken geleden de zwaardere veren heb geplaatst was er hetzelfde verschijnsel dat na korte tijd het geluid terug kwam. Vrijdag op de terug reis realiseerde ik mij dat het geluid hinderlijk zwaar begint te worden. Vandaag de fiets nog maar eens op zijn kant gelegd. De holle ruimte aan de voorzijde nog eens gecheckt of daar iets in te rammelen lag. De kogel kopjes en de stuurstangen gecontroleerd en de gehele velg en spaken nagelopen.  Wiel loopt in vrijloop soepel en ik heb niet de indruk dat het E 2 lager rauw is.Nergens kan ik een oorzaak vinden waardoor het geluid veroorzaakt wordt. Tijdens het fietsen voel ik met mijn vinger bovenop de veerpoot duidelijk de trilling waardoor het geluid veroorzaakt wordt. Links is dat duidelijk niet aanwezig. Vorige keer de veerpoot goed geïnspecteerd op scheuren of andere gekkigheid.
Iemand enig idee wat ik over het hoofd zie? Kan een E2 lager onder belasting anders reageren? Heeft iemand iets dergelijks ook ervaren?

Tips zijn welkom

zaterdag 2 november 2013

102 mm veer in de Quest en nieuwe verlichting

Afgelopen maandag met de storm niet gaan fietsen. Vooral beducht in het donker op eventuele afgewaaide takken of om gewaaide bomen te rijden en zo schade aan de fiets te krijgen. Achteraf had het misschien net wel gegaan omdat de storm na de middag snel in kracht afnam. Dinsdag de verloren kilometers goedgemaakt en daarmee gelijk de nieuwe vering kunnen testen. Het eerste dat opviel was dat het hinderlijke geluid verdwenen was waar ik zaterdag met Mark over had gesproken. Had dus schijnbaar wel iets met de vering te maken. Na vandaag de tweede rit van deze week gedaan te hebben kwam het echter in zwaardere vorm terug. Met mijn vingers op het uiteinde van de veer voel je duidelijk dat er in de veer iets gebeurd. Op voorhand maar flink olie boven in gespoten om te zien of dit nog wat uitmaakt. Morgen de zaak beoordelen wat de oorzaak kan zijn.
Het rijden met de zware veren is dan wel weer een genot. Rijden over klinker wegen geeft een licht zware roffel in de fiets. Het nemen van verkeersdrempels is niet merkbaar verschillend omdat ik hier vooral ene grotere klap verwachtte. Het grote verschil zit in het bochten gedrag. Doordat de fiets nagenoeg niet meer helt zijn de bochten veel stabieler geworden. Op een aantal punten kon ik de bochten al iets harder nemen maar de grenzen hiervan nog niet verkent. Oorzaak hiervan is het rijden in het donker waarbij meer voorzichtigheid is geboden. Het aansnijden van bochten is duidelijk anders.

Maandag met nieuwe verlichting gereden. De oude heeft een kabel breuk die ik nu ga traceren en maken. Dit licht wat aangeduid wordt met 1400 lumen zorgt ervoor dat je redelijk de maximale snelheid kunt halen. Helaas gaf de batterij  na een half uur de geest. De oude hield het ca 3 uur vol. Nu maar hopen dat de capaciteit niet tegen gaat vallen. Tevens laser achterlicht besteld. Dit licht geeft twee rode laserlijnen naast de fiets. Helaas past deze niet op de racekap omdat dan de lijnen de grond niet bereiken. Morgen maar eens kijken hoe deze wel gemonteerd kunnen worden. alles ter verhoging van de zichtbaarheid.
Wordt vervolgd.


zaterdag 26 oktober 2013

Shoppen

Vandaag is er een mooie dag beloofd temperatuur tegen de 20 gr C en en stevige windkracht 5 uit ZZW. Een goede reden om naar Dronten te gaan  om voor de winter nieuwe banden te gaan halen. Op de Oostdijk van Spakenburg naar Nijkerk werd ik verrast door een mooi breed en nieuw aangelegd fietspad. Jaren ben ik hier over heen gefietst naar Almere toe en werd het in de loop van de jaren hobbeliger en was vrij smal. Helaas is het nog niet doorgetrokken naar het stoomgemaal zodat voorlopig een kwart van de afstand is vernieuwd.
Met de wind mee was de afstand naar Dronten vlot overbrugd. Bij Velomobiel trof ik ook de LOL vrienden. Al pratend met Mark kwam het gesprek op de voorveren. Het verschil met zijn Quest was enorm. Van Ymte 102 mm veren mee gekregen die veel stijver zijn. Hiermee verwacht ik de bochten een stuk sneller te kunnen ronden.
De terugweg via Zeewolde gekozen om een klein beetje voordeel te hebben van de bebouwing en bossen tegen de wind in. Een lekkere rit met prachtig weer nu nog met daglicht. Volgende week gaat de wintertijd weer in waardoor ik binnen een maand verwacht weer in het donker te moeten fietsen.
In de avond de tijd genomen om de veren te monteren. De oude versie bestond uit een gedeelde veer die ca 10 mm langer was. Toch verwacht ik weinig verschil in hoogte, omdat deze veren veel meer ingedrukt zullen worden met het eigen gewicht.
Maandag ga ik het meemaken indien de voorspelde storm het mij mogelijk gaat maken.De nieuwe banden moeten nog even wachten. Ze zitten er nu bijna 4000 km onder en houden zich nog redelijk. Wel zit er nu wat meer schade in maar lekken heb ik behoudens 1 x lek met de Euro tour na een paar honderd kilometer niet meer gehad. De nieuwe F lites gaan eronder zo gauw het weer slechter gaat worden.



maandag 14 oktober 2013

Das Boot

 Van bloggen komt niet veel de laatste tijd. Ik lees het meer dat er allerlei omstandigheden zijn die de oorzaak kunnen zijn. Bij mij is het enerzijds de tijd die ontbreekt en anderzijds op een woon werk route in het donker beleef je verder niet veel dat het verhalen waard is.
Na de vakantie heb ik andere routes moeten zoeken omdat er op vrij grote schaal  reparaties aan de weg plaats vinden. Vandaag op de terugweg gezien dat de route weer geopend was. Vanwege het drukke verkeer gekozen voor de route die iets om is en een stuk trager, maar daarentegen wel weer veel mooier.
Op drie plaatsen wordt er aan de weg gewerkt waarbij het eerste gedeelte bij Amersfoort / Hoevelaken er op zich fraai uitziet en waar vanaf vorige week ook daadwerkelijk overheen gereden kan worden. Het geheel ziet er breed en mooi uit maar toch zit er iets van een rotonde in waardoor het voor de snelheid geen fijne bezigheid is. Daarnaast voor het ontwijken
 van de verkeerslichten steek ik het liefst over wat de gemiddelde snelheid met  1 tot 1,5 km ten goede komt.
Edoch vandaag de fiets naar het werk, Omstandigheden fris met 6 gr C maar in ieder geval droog na de overvloedige regenval van zondag. In het donker waande ik mij bij de Loosdrechtse Plassen zoveel water in de weilanden. Het fietsen was verder goed te doen
tegen windkracht 4 a 5 Bft. Tot aan Ederveen ging alles prima. Daar stak ik de weg weer over om aan de linkerzijde het fietspad te rijden. Kleine plassen drongen bij mij niet door tot naderend gevaar. Het was uiteindelijk ook in een keer gebeurd. De sloot naast het fietspad zat vol, het fietspad zelf ligt lager als de weg en tel uit je winst. De snelheid ging van dertig plus al gauw wat naar beneden omdat ik niet te veel opspattend water tegen de benen wilde voelen.
10 meter verder liep het water de hakken van mijn schoenen in die ik gelijkertijd zoveel mogelijk omhoog wilde houden om die koude ellende te ontwijken. Bruut remde de fiets nog meer af terwijl ik niet meer remde. Via de voeten gaten golfde het water naar binnen en binnen een seconde werd mijn zitvlak omgeven door water. Lekker warm en dan in een keer. Naar recht kon ik niet omdat de weg daar veel hoger lag via een drijfnatte berm. Door fietsen dus zon kleine 300
meter. Ik haalde gelukkig de over kant waarbij ik op mijn werk aangekomen begreep dat er in de fiets ca 7 cm water heeft gestaan. Mijn kleding zat gelukkig in een waterdichte plastic tas. De labtop was wel nat geworden maar werkte dan wel weer gewoon. Mijn portemonnee wat zeiknat en zoals ik later bemerkte mijn fototoestel ook. Gelukkig werkte hij dan nog wel dus de schade was achteraf te overzien.

Ik ga maar een hoog water merk streep maken in de fiets  je weet maar nooit of het ooit nog hoger er in kan. Vergelijking met as Boot vond ik dan wel weer gerechtvaardigd.☺

Op de terug weg was er niets meer van e zien. Wel een redelijk heftig stromend Vallei kanaal en Barneveldse Beek. Rondom waren onder de bomen de diverse takken en boomvruchten te .
zien die in de ochtend knallend in de wielkasten roffelden. Dapper rijd ik nog door op F lites die er al 3500 km op hebben zitten. Verstandig misschien niet helemaal maar ik wil eind oktober halen om daarna met nieuwe F lites de winter in te gaan. Tot op heden maar 1 keer lek gereden met de Euro tour 2013. Dus zeker geen slecht resultaat zeker gezien de huidige omstandigheden.








maandag 16 september 2013

Prachtige route



Zoals eerder geschreven zal tot ca december dit jaar mijn huidige route vanwege wegwerkzaamheden gesloten zijn. Na eerder een route over De Glind te hebben gekozen kwam ik nu via de fietsersbond uit richting Scherpenzeel. Vanochtend in het donker gestart met in mijn achtertuin een uit de kluiten gewassen egel. Helaas kreeg ik mijn fototoestel niet gauw van de filmopname op de foto zodat het eerste mooie beeld alleen in mijn herinnering vast staat. Het beestje laat zich vast nog wel weer eens zien. De eerste 15 kilometer betreffen de normale route. Vanuit Stoutenburg richting Leusden en dan het jaagpad op langs het Valleikanaal. Op het moment dat ik normaal richting De Glind rijdt steek ik nu over en volg het Valleikanaal richting Scherpenzeel. Op drie punten moet de snelheid er even uit vanwege kruisingen maar verder is het ruim 15 kilometer heerlijk jaagpad zonder auto verkeer. Alhoewel ik onverhard had uitgesloten kwam ik achter Renswoude richting Veenendaal toch in een bos terecht waar het onverhard was. Klein foutje van de routeplanner. Op de terug weg via Renswoude gereden. Hier maakte ik de keuze door Scherpenzeel heen te rijden. Helaas is dat weer een vrij grote gemeente waarbij ik de volgende keer aan het begin het jaagpad ga opzoeken om deze te volgen tot achter Leusden.
Op de terugweg wel buiig weer. Toch leent het zich dan om het fototoestel gereed te houden. Een bijna lichtgevende regenboog liet zich gewillig fotograferen, al moet ik zeggen dat de werkelijkheid nog veel mooier was. Ondanks tien minuten zeer heftige regen een heerlijke rit gehad. De race (regen)kap blijft wmb nog even in de kast.






zaterdag 7 september 2013

Rondje Markermeer

In navolging van het vorige jaar toen het een rondje IJsselmeer was ging de LOL dit jaar rond het Markermeer. Ik zou instappen achter Apeldoorn en dan zo rond te rijden met een 30 tal kilometers meer. Helaas de wekker is niet af gegaan, (de tijd van de telefoon stond niet goed) dus schok ik wakker om 5.55 uur. Door niet richting Apeldoorn te gaan maar gelijk richting de Knardijk kon ik de verloren tijd weer inhalen. Evengoed was het nog donker buiten met het wegrijden om 6.45 uur. Enigszins mistig, gelukkig niet koud ben ik de eerste kilometers over de dijk naar het mooie fietspad tussen de Adelaarsweg en de Knardijk. bijna 20 kilometer heerlijk slingerend pad zonder auto verkeer. Doordat de mannen wat pech hadden met een ketting en een lekke band  werd het een half uur later zodat we tegen half negen gezamenlijk op weg konden. De Knardijk af richting de Batavia werf voor de traditionele stop voor de boot. Aansluitend de dijk op waar Lorenz en Casper het gas open gooiden. Heerlijk er achteraan en ruim boven in de 45 km per uur iets meer dan de helft van de dijk afgeragd. In Enkhuizen genoten van een korte stop met thee en appeltaart waarna de tocht verder ging richting Hoorn. Via marktplaats had ik vrijdag een Sunny Beam gekocht die uit Hoorn kwam. Juist op tijd kreeg ik het telefoontje waardoor ik gelijk langs kon rijden. Na deze boodschap kon ik weer gauw bij de groep aansluiten.Verder ging het langs de plaatsen Edam Volendam (alhoewel ik later hoorde dat we in Volendam hadden gedwaald terwijl ik dat zelf niet in de gaten had. Bij binnen komst in Amsterdam eindelijk een lunchgelegenheid gevonden die de koorhydraten kon aanvullen. Via Almere langs de dijk richting Nijkerk betekende  mijn oude woon-werk route. Na een jaar moet ik zeggen dat de kwaliteit van het fietspad niet geweldig meer is, maar goed ik kom er nu ook niet vaak meer. Na een laatste lekke band van Mark achter de Eemhof kon ik bij de sluizen van Nijkerk afscheid nemen na  weer ene prachtige dag in goed gezelschap. Thx mannen.